Boekenrecensie: I’ve got your number.

‘Every touch he makes, every imprint of his skin is like another word, another thought, a continuation of our conversation. And we’re not done yet. Not yet.’

Titel: I’ve got your number (in het Nederlands is het ‘Mag ik je nummer?’)
Verklaring van de titel: Het hele verhaal draait om de twee personages die contact met elkaar hebben aan de hand van een mobieltje en de hele tijd met elkaar sms’en waarschijnlijk dat de titel hier dan ook mee te maken heeft.
Auteur: Sophie Kinsella.
Uitgeverij: The House of Books.
Pagina’s: 384
Genre: Chicklit.
Waardering: ★★★
| Samenvating | Poppy Wyatt gaat over enkele dagen trouwen met de liefde van haar leven Magnus, terwijl ze druk is met de bruiloft en de zenuwen die daarbij behoren komt ze er al snel achter dat ze de belangrijkste item van haar leven kwijt is… haar trouwring. Als dat niet erg genoeg is blijkt de trouwring ook nog een familie erfstuk te zijn van een onbetaalbare prijs, Poppy moet op zoek gaan naar haar vermiste ring maar dat gaat niet erg makkelijk als de telefoon waarmee je alles regelt voor de grote dag wordt gestolen. Nu is de crisis compleet. Helemaal in paniek en volop zenuwen denkt Poppy dat ze aan het hallucineren is geslagen wanneer ze in een afvalbak zomaar een smartphone ziet liggen en besluit ze die te gebruiken in haar hoop haar grote dag te kunnen redden, maar het duurt niet lang voor de eigenaar, de botte zakenman Sam Roxton, zich meldt. En Sam is alles behalve blij wanneer Poppy weigert zijn mobiel terug te geven met het argument dat wat in de vuilnis gevonden wordt behoort tot de vinder. Zal Poppy alles op tijd kunnen regelen voor haar bruiloft of zal Sam roet in het eten gooien en dingen alleen nog rommeliger voor haar maken?

| Recensie | Zoals jullie misschien al weten hebben de een tijdje geleden enkele boeken van de ‘Shopaholic’ serie gekocht van Sophie Kinsella en na enkele positieve recensies te hebben gelezen over deze boek besloten we het te gaan lezen. Dat we te maken hadden met de schrijfster van de ‘Shopaholic’ series was gelijk te merken want de schrijfstijl van Sophie Kinsella is wat je noemt erg opvallend, het lijkt alsof ze soms zelfs met je gevoelens aan het spelen is in haar boeken. Je hebt bij het lezen al gelijk een oordeel klaar over de characters door de manier hoe Sophie de characters beschrijft in haar boek en we zien de wereld door de ogen van Poppy maar en daardoor kunnen we dan ook niet meer characters bestuderen en erachter komen wat nou eigenlijk hun ware intenties zijn door het boek heen maar Sophie weet je ook met haar plottwist aan het einde van het verhaal te verassen, we zagen het einde dan ook niet aankomen en waren erg zeker van onze zaak tot dat we de laatste twee hoofdstukken lazen. Het einde was erg verfrissend en schattig en om eerlijk te zijn was humor wel een erg grote basis voor het boek en daardoor was het ook erg makkelijk om je in te leven met Poppy en de dingen die ze meemaakt in haar zoektocht naar haar vermiste ring, je merkt al snel dat je mensen niet kunt oordelen op hun uiterlijk en hun acties en dat soms meer schuil gaat achter een persoon en zijn woorden. Het ligt aan ons om de moeite te doen om contact te leggen met mensen als we misverstanden willen voorkomen in onze dagelijkse leven en dat is zeker een boodschap die we meenemen, het verhaal zelf begon erg verfrissend en apart maar naarmate je verder leest zijn er sommige punten in het verhaal waarbij je even afdwaalt en je aandacht verliest, het kan liggen aan het feit dat er teveel aandacht werdt besteed aan enkele bijpersonages, alles bijelkaar is het wel gewoon een leuk boek die je in één zit kunt uitlezen.

Tot de volgende keer en voor nu ciao lovelies, xoxo Gibby & Hic@